عفونت پروستات در مردان و راه های درمان آن

عفونت پروستات تنها درصد کمى از مردان مبتلا به پروستاتیت (التهاب پروستات) را تشکیل می دهد. عفونت پروستات شامل عفونت های حاد و مزمن پروستات است.

مروری بر التهاب و عفونت پروستات

غده پروستات قسمتی از سیستم تناسلی آقایان است که با ترشح مایعی به انتقال اسپرم کمک می‌کند. این غده در زیر مثانه و میزنای قرارگرفته است. عفونت پروستات میتواند غده پروستات را تحریک کرده و باعث التهاب و ورم پروستات شود.

تفاوت التهاب پروستات و عفونت پروستات

عفونت پروستات اغلب در آقایان 30 الی 50 سال و حتی گاهی بالاتر از 50 سال اتفاق می‌افتد. متأسفانه بسیاری از مردم عفونت و التهاب پروستات را باهم اشتباه می‌گیرند. اما عفونت پروستات فقط شامل دو نوع از چهار نوع، طبقه بندی اصلی پروستاتیت است. 

انواع پروستاتیت

مؤسسه ملی بهداشت چهار نوع طبقه بندی برای پروستاتیت تعیین کرده است که عبارتند از:

✅ عفونت‌های باکتریایی حاد

✅ عفونت‌های باکتریایی مزمن

✅ عفونت‌های غیر باکتریایی مزمن

✅ عفونت پروستات التهابی فاقد نشانه

پروستاتیت مزمن غیر باکتریایی

پروستاتیت مزمن غیر باکتریایی نیز ممکن است گاهی ناشی از عفونت باشد، هرچند ممکن است، سطح عامل به وجود آورنده بسیار پایین یا اصلاً پیدا نباشد. در صورتی‌که عامل عفونت از طریق بیوپسی مشخص شود، عفونت‌های باکتریایی حاد و عفونت‌های باکتریایی مزمن تشخیص داده می‌شوند.

موسسه ملی بهداشت معیارهای گسترده ای را برای سندرم درد مزمن لگنی که عفونت و سایر مشکلات را شامل می شود، تعیین کرده است که به شرح زیر است:

معیارهای ورود

 ✔ آقایان با سن حداقل 18 سال

✔ درد و ناراحتی در ناحیه لگن به مدت حداقل 3 ماه

معیارهای معافیت

✔ آثار سرطان دستگاه تناسلی

✔ بیماری سنگ ادرار فعال

✔ هرپس یا تبخال تناسلی

✔ مصرف آنتی‌بیوتیک در سه ماه گذشته

✔ بیماری التهاب شکمی

✔ سابقه شیمی‌درمانی و پرتودرمانی ناحیه لگن

✔ سابقه عمل پروستات در سه ماه اخیر

عفونت های باکتریایی تنها درصد کمی از موارد پروستاتیت را ایجاد می کنند. عوامل عفونی پروستات برای پروستاتیت عفونی حاد و مزمن به شرح زیر است:

☑ باکتری E.COLI و باکتری‌های گرم منفی در 80 درصد موارد از عوامل اصلی عفونت‌های پروستات هستند. اشریشیا کلای، انتروباکتر، سراتیا، سیدوموناس، انتروکوکوس و پروتوس نمونه‌ای از باکتری‌های گرم منفی هستند.

☑ بیماری‌های مقاربتی در آقایان زیر 35 سال که رابطه جنسی دارند، انتقال می‌یابد و موجب عفونت پروستات می‌گردد. باکتری کلامیدیا، نیسریا، تریکوموناس و اورپلاسما در این دسته دخیل هستند.

☑ در موارد نادر استافیلوکوک و استرپتوکوک از باکتری‌های عامل عفونت هستند.

عامل عفونت ممکن است به دو روش پروستات را تحت تأثیر قرار دهد:

باکتری حاصل از عفونت‌های قبلی مجاری ادراری از طریق مجرا پروستات وارد پروستات می‌شود.

حرکت ادرار عفونی به سمت بافت غده‌ای پروستات موجب عفونت پروستات می‌شود.

اشریشیا (نوعی باسیل گرم منفی از خانواده انتروباکتریاسه‌ است که بطور شایع در روده جانوران خونگرم وجود دارد) اِکلی و سایر باکتریهای گرم منفی، عامل بسیاری از عفونت های حاد و مزمن پروستات می باشند. علائم عفونت پروستات عبارتند از:

✔ درد کشاله ران

✔ اختلال در ادرار کردن

✔ انزال دردناک

✔ کاهش تولید ادرار

✔ برخی علائم احتمالی دیگر مانند تب، ضعف، و عود دوره ای علائم حتی پس از درمان است.

عفونت پروستات به دو دسته حاد و مزمن تقسیم می‌شود. 

# علائم عفونت پروستات حاد

 از آنجا که عفونت‌های باکتریایی حاد با مجاری ادراری در ارتباط است علائمی از قبیل موارد زیر را شامل می‌گردد:

✅ افزایش تعداد دفعات ادرار

✅ احساس درد در هنگام دفع ادرار

✅ درد در ناحیه تناسلی

✅ احساس درد در هنگام انزال

✅ تب بالا، کسالت و خستگی از موارد عمومی هستند که باید توسط پزشک بررسی گردد.

# علائم عفونت پروستات مزمن

برخی علائم عفونت‌های باکتریایی مزمن همانند عفونت‌های باکتریایی حاد است البته خفیف‌تر از آن هستند. این علائم عبارت‌اند از:

✅ افزایش تعداد دفعات دفع ادرار همراه با درد

✅ درد در ناحیه اندام‌های تناسلی

✅ اختلالات جنسی

✅ تب پایین، درد مفاصل و عضلات

✅ استرس و کسالت در آقایانی که دارای عفونت‌های باکتریایی مزمن هستند رایج است.

در صورت مشاهده هرکدام از موارد زیر توصیه می‌شود به پزشک مراجعه شود:

☑ درد و سوزش در هنگام ادرار

☑ مشکل دفع ادرار

☑ درد در ناحیه اندام‌های تناسلی

☑ احساس درد در هنگام انزال

تشخیص عفونت پروستات از طریق بررسی سابقه بیماری، بررسی فیزیکی و برخی آزمایش‌های تشخیصی، صورت می‌گیرد.

درمان مبتنی بر نوع عفونت و حساسیت ارگانیسم های آلوده کننده به درمان ضد میکروبی است.

بهترین دارو برای عفونت پروستات

درمان پروستاتیت بستگی به علت زمینه ای آن دارد و می توانند شامل موارد زیر باشد :

✅ آنتی بیوتیک برای عفونت پروستات

معمولاً این درمان برای پروستاتیت توصیه می شود. پزشک براساس نوع باکتری هایی که عفونت را ایجاد کرده اند، درمان مناسب را انتخاب خواهد کرد.

چنانچه علائم شما شدید باشند،ممکن است نیاز به استفاده از آنتی بیوتیک های داخل وریدی پیدا کنید. همچنین چنانچه پروستاتیت مزمن یا عودکننده باشد ، امکان دارد که نیاز به مصرف آنتی بیوتیک های خوراکی به مدت بیش از 4 تا 6 هفته داشته باشید. حتی ممکن است در برخی موارد فرد مبتلا چند روزی در بیمارستان بستری شود. عفونت های شدید ممکن است به بستری شدن در بیمارستان برای مصرف آنتی بیوتیک های IV نیاز داشته باشند.

✅ مسدود کننده های آلفا

این داروها به شما در شل شدن عضلات گردن مثانه و فیبرهای عضلانی که پروستات را به مثانه پیوند می دهند، کمک می کند. این درمان می تواند علائمی همچون ادرار دردناک را کاهش دهد.

✅ داروهای ضد التهابی

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) می توانند باعث افزایش احساس راحتی در شما گردند.

درمان خانگی عفونت پروستات

درمان های خانگی در کاهش علائم اثر محدودی دارند. مردان مبتلا به عفونت پروستات یا پروستاتیت نیازمند مراقبت های پزشکی و دارویی هستند. پیش آگهی پروستاتیت عفونی حاد معمولاً خوب است، اما پروستاتیت مزمن عفونی پیش آگهی متوسط دارد زیرا درمان آن دشوار است.

درمان دارویی سرطان پروستات

در اینجا لیستی از داروهای خوراکی معمول را که در درمان و کاهش علائم سرطان پروستات به کار می روند به شما ارائه خواهیم کرد:

✅ فلوماکس (تامسولوسین )

این دارو با شل کردن عضلات پروستات و مثانه به کاهش علائم هیپرپلازی نظیر اختلال در شروع جریان ادرار و تکرر و فوریت ادرار می پردازد. دیگر داروها با مکانیسم مشابه : راپافلو (سیلودوسین)-ترازوسین- یوروکساترال (آلفوزوسین یک مسدود کننده ی آلفا) – دوکسازوسین

✅ سیالیس (تادالافیل)

این دارو با افزایش گردش خون بیضه ها اختلالات نعوظ را از بین می برد و همچنین می تواند به بهبود علائم هیپرپلازی کمک کند.

✅ آوودارت (دوتاستراید )

این دارو می تواند باعث کاهش اندازه ی پروستات بزرگ شده گردد و در نتیجه علائمی همچون تکرر ادرار و فوربت در ادرار را بهبود بخشد. داروهای با مکانیسم مشابه : جالین

✅ فیناستراید

این دارو با کاهش اندازه ی پروستات همراه با سایر داروها می تواند در کاهش علائمی چون فوریت در ادرار ، خالی نشدن کامل مثانه و تکرر ادرار شبانه موثر باشد.

درمان پروستاتیت باکتریایی حاد

 تری متوپریم-سولفامتوکسازول (باکتریم، سپترا) یا فلوروکینولون ها (سیپروفلوکساسین [سیپرو، سیپرو XR، پروکوئین XR]، نورفلوکساسین[نوروکسین]) به مدت حداقل یک هفته وبرای عفونت های رایج و مکرر دوره های طولانی مدت (باکتری های گرم منفی).

✅ آنتی بیوتیک برای پروستاتیت حاد

عفونت هایی که تکرار نمی شوند ، ممکن است نیاز به آنتی بیوتیک دیگرى داشته باشند، بهترین روش، تعیین میزان حساسیت عامل آلوده کننده به ضد میکروب ها و استفاده از موثرترین آنتی بیوتیک ها است. این اطلاعات توسط کارکنان آزمایشگاه به پزشک معالج داده می شود.

✅ درمان دارویی پروستاتیت حاد

چنانچه تب بالا یا علائم عفونت باکتریایی شدید در فرد ظاهر شود، امکان نیاز به بستری شدن در بیمارستان وجود دارد. در بیمارستان، به بیماران آنتی بیوتیک هایی مانند سفالوسپورین یا آمپی سیلین (پرین سی پن) به اضافه ی آمینوگلیکوزیدها (جنتامایسین، آمیکاسین (آمیکین)) به صورت داخل وریدی تزریق می شود.

✅ از بین بردن انسداد مجاری ادرار

گاهی اوقات بیمار ممکن است نیاز به یک کاتتر (یک لوله ی کوچک که داخل مجرای ادرار قرار داده می شود) برای از بین بردن انسداد شدید که مانع جریان یافتن ادرار می شود، داشته باشد.

درمان پروستاتیت باکتریایی مزمن

اثربخشی آنتی بیوتیک ها محدود است، زیرا اکثر آنتی بیوتیک ها در بافت پروستات زمانى که ملتهب نیست، نمی توانند نفوذ کنند.

✅ درمان پروستاتیت مزمن با آنتی بیوتیک

بیماران در ابتدا آنتی بیوتیک های سولفامتوکسازول و تری متوپریم (باکتریم DS، سپترا DS) را دریافت خواهند کرد. دیگر آنتی بیوتیک های بالقوه موثر عبارتند از:

• سیپروفلوکساسین (سیپرو)
• نورفلوکساسین (نوروکسین)

بیماران اغلب آنتی بیوتیک ها را به مدت 6 هفته مصرف می کنن، برخی ممکن است نیاز به مصرف طولانی تری داشته باشند. ارگانیسم های منفرد ممکن است به مرور زمان به آنتی بیوتیک ها مقاوم شوند ، بنابراین پزشک متخصص باید از آنتی بیوتیک ها یا سایر درمان های جایگزین استفاده کند.

بسیاری از مردان پس از اتمام دوره های آنتی بیوتیکی مکرراً دچار عفونت می شوند. این افراد ممکن است نیاز به استفاده ی طولانی تر از آنتی بیوتیک ها و یا سایر روش های درمانی داشته باشند.

✅ ماساژ پروستات

اگر فرد مبتلا به بیماری های پروستات عود کننده یا مقاوم به درمان باشد، پزشک ممکن است با ادامه ی آنتی بیوتیک درمانی، ماساژ و یا تخلیه (درناژ) (2 یا 3 بار در هفته) پروستات را نیز برای وی انجام دهد. با این وجود بسیاری از پزشکان ممکن است این رویکرد را نداشته باشند.

کانال ها و غدد درگیر ممکن است مسدود شده و آبسه ها را ایجاد کنند. اعتقاد بر این است که ماساژ پروستات این انسداد ها را از بین برده و به این ترتیب امکان تخلیه ی طبیعی آن ها و بنابراین نفوذ بهتر آنتی بیوتیک ها را فراهم می سازد.

✅ جراحی پروستات

در صورتی که داروها براى بیماران موثر باشند، به ندرت احتیاج به جراحی پروستات خواهند داشت. درمان های دیگر شامل مسدود کننده های آلفا (مثلا تامسولوزین [فلوماکس] یا ترازوسین [هیترین]) می باشد که می تواند با شل کردن گردن و عضلات مثانه علائم ادرار دردناک را کاهش دهد.

دکتر حسین کرمی متخصص اورولوژی و پروستات در تهران

           شما می توانید از طریق قسمت پرسش از دکتر سوالات خود را مطرح نمایید.