آیا سرطان بیضه قابل درمان است؟

در صورت تشخیص به موقع، سرطان بیضه در بسیاری از مواقع قابل‌ درمان و قابل ‌بهبود است. این نوع سرطان، یکی از رایج‌ترین انواع سرطان در بین مردان 15 الی 34 ساله است. خطر مرگ در اثر ابتلا به سرطان بیضه بسیار اندک است. 

بیضه‌ ها بخشی از دستگاه تناسلی مردانه هستند. بیضه ها در کیسه ای به نام کیسه بیضه در زیر آلت تناسلی مرد قرار دارد. در قسمت بالایی و لبه خارجی، لوله‌ای لاستیکی شکل به نام اپیدیدیم‌ قرار دارد. سفتی بیضه‌ها از هر جهت باید یکسان باشد و اندازه آن‌ها نیز باید با یکدیگر برابر باشد.

وظایف اصلی بیضه

پیش از آنکه اسپرم در مجرای وابران‌ آزاد شود و پیش از انزال، اسپرم باید در بیضه‌ها تولید شوند. ساخت هورمون مردانه مانند تستوسترون نیز یکی دیگر از وظایف بیضه است. این هورمون سبب افزایش قدرت جنسی و همچنین پیدایش صفات ثانویه در مرد میشود.

علائم سرطان بیضه

برخی از علائم تومور بیضه عبارت‌اند از:

✔ به وجود آمدن غده بدون درد در بیضه‌ها

✔ احساس سنگین شدن کیسه بیضه

✔ ورم بیضه‌ها که ممکن است همراه با درد یا بدون احساس درد باشد

✔ درد یا احساس درد در بیضه‌ها، کیسه بیضه و ران

هرگونه توده و سفت شدگی بیضه‌ها تا زمان تشخیص، باید به عنوان عامل سرطان تلقی شود. متأسفانه بسیاری از مردان، مراجعه به پزشک و تشخیص این علائم را حداقل به مدت 5 ماه به تأخیر می‌اندازند که در این مدت تومور می‌تواند در بدن پیشرفت کند.

از این‌ رو توصیه می‌شود در صورت مشاهده هرگونه از علائم مذکور، به‌خصوص اگر هرکدام از این علائم بیش از 2 هفته طول کشید، به پزشک اورولوژیست مراجعه نمایید. اورولوژیست نیز باید هرکدام از موارد زیر را کنترل کند:

✅ اپیدیدیمیت یا ورم اپیدیدیم‌

✅ پیچ‌خوردگی بیضه

✅ هیدروسل‌ یا انباشته شدن آب در کیسه بیضه که در ده نفر، یک نفر ممکن است به آن دچار شوند.

علل سرطان بیضه

تنها عامل خطرناک ایجادکننده سرطان بیضه، عدم نزول بیضه از داخل حفره شکمی به داخل کیسه بیضه، در هنگام تولد است. در هر 100 نفری که به چنین اختلالی مبتلا باشند و از طریق عمل جراحی بهبود یابند، 8 نفر ممکن است به سرطان بیضه مبتلا گردند. سرطان بیضه میتواند در بیضه موجود در حفره شکمی ( بیضه نزول نکرده) یا در جهت مخالف آن رشد کند. در واقع در بزرگسالان بروز تومور دو سویه 2 الی 3 درصد است که به‌صورت هم‌زمان یا پس از بروز اولین تومور اتفاق می‌افتد.

شانس ابتلا به سرطان در افرادی که دارای سابقه خانوادگی این بیماری هستند، بسیار بیشتر است. خطر شیوع سرطان بیضه در سنین بین 15 الی 34 سال نیز بسیار زیاد است. سرطان بیضه در مردان سفیدپوست نسبت به مردان سیاه پوست، بسیار بیشتر اتفاق میافتد.

سطوح سرطان بیضه

در ادامه مرا

# سطح 1

سرطان تنها در بیضه تشخیص داده می‌شود.

# سطح 2

سرطان در غدد لنفاوی شکم نفوذ و پیشرفت می‌کند.

# سطح 3

سرطان در قسمت‌های مختلف بدن از قبیل کبد و ریه‌ها نیز ممکن است، نفوذ کند.

روش تشخیص سرطان بیضه

بسیاری از افراد این سوال را دارند که سرطان بیضه چگونه تشخیص داده می شود؟ در ادامه روش های تشخیص سرطان بیضه را برای شما عزیزان شرح می دهیم.

# بررسی‌ فیزیکی

ورم، توده و دیگر علائم ظاهری، توسط اورولوژیست بررسی و در مورد سابقه عدم نزول بیضه از حفره شکمی به داخل کیسه بیضه سؤالاتی پرسیده می‌شود.

# امواج فراصوت

اورولوژیست برای تشخیص ورم‌های مشکوک، عکس‌برداری توسط امواج فراصوت را تجویز می‌کند.

# آزمایش خون

آزمایش خون به‌منظور تشخیص سرطان به کار می‌رود، که وجود سرطان، از طریق آن، قابل شناسایی است.

برخلاف دیگر انواع سرطان، تکه‌برداری در مورد سرطان بیضه استفاده نمی‌شود، زیرا تکه‌برداری ممکن است موجب پیشرفت سرطان به دیگر قسمت‌های بدن شود.

پس از تشخیص سرطان، میزان شدت و پیشرفت آن توسط اورولوژیست مشخص می‌گردد.

روش های درمان سرطان بیضه

سرطان بیضه با روش های بسیاری درمان می شود که در ادامه انواع روش های درمان سرطان بیضه را برای شما عزیزان شرح می دهیم.

شیمی درمانی در سرطان بیضه

شیمی درمانی به استفاده از دارو ها جهت درمان سرطان گفته می شود. این دارو ها می توانند به صورت قرص بلعیده شده یا به وسیله سرنگ به یک ورید یا عضله تزریق شوند. در درمان سرطان بیضه، دارو های شیمی درمانی معمولا به صورت درون وریدی هستند. شیمی درمانی یک درمان سیستمیک است.

این یعنی دارو در سرتاسر بدن انتشار می یابد تا به سلول های سرطانی رسیده و آن ها را از بین برد. برخی سلول های سرطانی را از تومور اصلی جدا شده و به گره های لنفی یا دیگر اعضای بدن می روند که دارو های شیمی درمانی این موارد را نیز نابود می کنند. اغلب هنگامی از شیمی درمانی استفاده می شود که سرطان به بیرون از ناحیه بیضه انتشار یافته است. علاوه بر آن، پس از تخلیه بیضه با هدف کاهش احتمال بازگشت سرطان از این دارو ها استفاده می شود. شیمی درمانی در سرطان های محدود به ناحیه بیضه استفاده نمی شود.

دارو های شیمی درمانی سرطان بیضه

دارو های شیمی درمانی به صورت دوره ای داده می شوند. پس از هر دوره درمان جهت بهبود یافتن یک دوره استراحت به بدن داده می شود. دوره های شیمی درمانی معمولا 3 تا 4 هفته به طول می انجامند. عمده دارو های استفاده شده در درمان سرطان بیضه شامل موارد زیر می شوند:

• سیس پلاتین
• اتوپوساید (VP – 16)
• بلئومایسین
• ایفوفسفامید (آیفکس)
• پکلیتاکسل (تاکسول)
• وین بلاستین

به طور معمول مصرف دو داروی شیمی درمانی یا بیشتر نتیجه بهتری را نسبت به مصرف یک دارو خواهد داشت. رایج ترین برنامه های شیمی درمانی که به عنوان درمان اولیه برای سرطان بیضه به کار گرفته می شوند عبارتند از:
BEP یا PEB: بلئومایسین، اتوپساید و سیس پلاتین
EP: اتوپساید و سیس پلاتین
VIP: VP – 16 (اتوپساید) یا وین بلاستین بعلاوه ایفوفسفامید و سیس پلاتین

برخی پزشکان برای افراد مبتلا به بیماری های پر خطر درمان های شدید تری را به کار می گیرند. امکان دارد این پزشکان ترکیبی متفاوت از دارو های شیمی درمانی یا حتی پیوند سلول های بنیادی را پیشنهاد دهند.

عوارض احتمالی شیمی درمانی

دارو های شیمی درمانی به سلول هایی حمله می کنند که به سرعت در حال تقسیم می باشند. دلیل موثر بودن این دارو ها در مقابله با سرطان نیز به خاطر داشتن همین خصوصیت است. با این حال، سلول های دیگری در بدن نیز به سرعت تقسیم می شوند که از جمله آن ها می توان به فولیکول های مو، مغز استخوان، لایه پوشاننده سطح دهان و روده ها (مخاطی) اشاره کرد.

این سلول ها با احتمال بالایی تحت تاثیر دارو های شیمی درمانی قرار گرفته و در نتیجه آن برخی عوارض جانبی را بروز می دهند. مغز استخوان محلی است که سلول های خونی جدید ساخته می شوند. عوارض جانبی شیمی درمانی به نوع، مقدار و مدت مصرف دارو بستگی دارند. این عوارض جانبی شامل موارد زیر می شوند:

• ریزش مو
• زخم دهانی
• بی اشتهایی
• حالت تهوع و استفراغ
• اسهال

احتمال بالای ابتلا به عفونت ها (ناشی از تعداد بسیار کم گلبول های سفید خون)
خونریزی و کبودی آسان (ناشی از تعداد بسیار کم پلاکت ها)
خستگی (خستگی شدید اغلب ناشی از تعداد بسیار کم گلبول های قرمز خون)

درمان سرطان بیضه با دارو

در این مطلب دارو هایی لیست شده که جهت درمان سرطان بیضه به تایید سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) رسیده اند. این لیست شامل نام های ژنریک و تجاری دارو ها می باشد. علاوه بر نام هر دارو، ترکیبات دارویی رایج نیز در این موارد گنجانده شده اند. با اینکه ترکیبات دارویی معمولا تایید نشده اند اما به صورت گسترده استفاده می شوند. امکان دارد دارو هایی جهت درمان سرطان بیضه وجود داشته باشند که در این لیست بیان نشده اند.
دارو های سرطان بیضه:

• بلئومایسین سولفات
• سیس پلاتین
• کاسمژن (داکتینومایسین)
• داکتینومایسین
• اتوپوفوس (اتوپوساید فسفات)
• اتوپوساید
• اتوپوساید فسفات
• آیفکس (ایفوفسفامید)
• ایفوفسفامید
• وین بلاستین سولفات

ترکیبات دارویی استفاده شده در درمان سرطان بیضه

• BEP
• JEB
• PEB
• VeIP
• VIP

درمان سرطان بیضه با پرتو درمانی

در پرتو درمانی با استفاده از امواج پر انرژی (همچون گاما یا ایکس) یا ذرات اتمی سلول های سرطانی نابود شده یا از رشد آن ها جلوگیری می شود. از جمله ذرات اتمی به کار گرفته شده می توان به الکترون، پروتون و نوترون اشاره کرد. پرتو درمانی معمولا با هدف از بین بردن سلول های انتشار یافته به گره های لنفی، در درمان سرطان بیضه به کار می رود. در فرایند پرتو درمانی یک دستگاه پرتو هایی را به بخش خاصی از بدن تابش می کند که به آن پرتو درمانی خارجی نیز گفته می شود. این درمان همانند عکس برداری با اشعه ایکس بوده با این تفاوت که قدرت پرتو ها بیشتر است. پرتو های تابش شده دردناک نیستند.

قبل از شروع فرایند درمانی، تیم درمان زاویه و قدرت مناسب تابش امواج را به دقت بررسی می کند. با اینکه هر جلسه درمانی تنها چند دقیقه به طول می انجامد اما زمان راه اندازی دستگاه و قرار گیری فرد در موقعیت مناسب معمولا زمان بیشتری را به خود اختصاص می دهد. به طور کلی، پرتو درمانی عمدتا برای بیماران مبتلا به سمینوما (نوعی سرطان بیضه) به کار گرفته می شود. سلول های این سرطان حساسیت شدیدی نسبت به پرتو ها دارند. این فرایند گاهی اوقات در اورکیکتومی استفاده شده و جریان پرتو ها بر گره های لنفی پشت ناحیه شکم (خلف صفاق) متمرکز می شوند. ارکیکتومی فرایند تخلیه بیضه می باشد.

این کار برای کشتن سلول سرطانی انجام می شود که از نظر پنهان و در گره های لنفی باقی مانده اند. علاوه بر این، فرایند پرتو درمانی می تواند برای درمان مقایر اندک سمینومایی استفاده شود که به گره های لنفی انتشار یافته اند. گاهی اوقات پرتو درمانی جهت درمان سرطان بیضه ای استفاده می شود که به اندام های دوری همچون مغز نیز انتشار یافته اند.

عوارض احتمالی پرتو درمانی

پرتو درمانی می تواند بافت های سالم نزدیک به سلول های سرطانی را نیز تحت تاثیر قرار دهد. پزشکان جهت کاهش خطر ابتلا به عوارض جانبی، مقدار دقیق پرتو ها را محاسبه کرده و آن ها را جهت برخورد با تومور تنظیم می کنند. مقدار پرتو های استفاده شده در درمان سرطان بیضه نسبت به دیگر سرطان ها کمتر است.

عوارض جانبی رایج این فرایند می تواند شامل موارد زیر شوند:

• خستگی
• حالت تهوع
• اسهال

جراحی سرطان بیضه

جراحی اغلب اولین درمان برای تمامی انواع سرطان های بیضه می باشد.

ارکیکتومی اینگوئینال رادیکال

به جراحی برداشت بیضه مبتلا به سرطان، ارکیکتومی اینگوئینال رادیکال گفته می شود. در این فرایند، برشی در ناحیه عانه (بالای مثانه) ایجاد شده و بیضه به آرامی از طریق آن برش به بیرون کشیده می شود. سپس، جراح تومور را به همراه بیضه و طناب اسپرم بر خارج می کند. طناب اسپرم بر حاوی عروق خونی، لنفاوی و خون است که می توانند راهی برای انتشار سرطان بیضه به دیگر نواحی بدن باشند. جهت کاهش احتمال انتشار سرطان بیضه، این عروق خونی قبل از انجام فرایند مسدود می شوند. اغلب، تمامی سرطان های بیضه حتی انواع انتشار یافته با این جراحی درمان می شوند.

عوارض عمل ارکیکتومی

از دست دادن یک بیضه معمولا هیچ تاثیری بر رابطه جنسی و توانایی نعوظ مرد نخواهد داشت. با این حال، در صورتی که هر دو بیضه خارج شوند، اسپرمی تولید نشده و مرد نابارور می شود. همچنین، در صورت فقدان هر دو بیضه، مرد توانایی تولید تستوسترون کافی را ندارد. در این وضعیت، میل جنسی فرد کاهش یافته و توانایی او در دستیابی به نعوظ مختل می شود. از جمله دیگر عوارض فقدان بیضه می توان به خستگی، گر گرفتگی و کاهش توده عضلانی اشاره کرد. افراد می توانند با مصرف مکمل های تستوسترون از بروز این عوارض جانبی جلوگیری کنند. مکمل های تستوسترون در انواع ژل، برچسب و تزریقی موجود هستند. قرص ها معمولا منابع مناسبی برای تستوسترون نیستند.

مردان مبتلا به سرطان بیضه معمولا جوان بوده و احتمالا درباره ظاهر خود نگران خواهند شد. امکان دارد فرد مبتلا با شخصی رابطه داشته و نگران نحوه واکنش او باشند. همچنین، ممکن است بیمار فردی ورزشکار بوده و در مکان هایی همچون رختکن از نداشتن یک بیضه احساس شرمندگی کند.

مردان می توانند جهت داشتن یک ظاهر طبیعی از پروتز بیضه استفاده کنند. این پروتز با جراحی در کیسه بیضه قرار داده می شود. پروتز های تایید شده در ایالات متحده با آب نمک (سالین) پر شده و در اندازه های متنوع وجود دارند تا از نظر اندازه با بیضه باقی مانده تناسب داشته باشند. این پروتز ها پس از جای گیری در کیسه بیضه، ظاهر یک بیضه طبیعی را خواهند داشت. ممکن است پس از جراحی یک جای زخم باقی مانده که اغلب توسط موی ناحیه عانه پوشیده می شود. در حالی که برخی مردان مایل به داشتن پروتز بیضه هستند برخی دیگر تمایلی به داشتن آن ندارند. بیماران باید قبل از جراحی خواسته های خود را با پزشک مطرح کنند. علاوه بر آن، صحبت کردن و مشورت گرفتن از افراد دارای پروتز بیضه نیز می تواند مفید باشد.

برداشتن غدد لنفاوی خلف صفاق (RPLND)

بسته به نوع و مرحله سرطان، امکان دارد گره های لنفی اطراف عروق خونی بزرگ (آئورت و بزرگ سیاهرگ زیرین) در پشت حفره شکم همزمان با فرایند ارکیکتومی یا در یک جراحی دیگر برداشته شوند. برداشتن گره های لنفی در تمامی مبتلایان به سرطان بیضه الزامی نیست. به همین دلیل در میان گذاشتن این موضوع و گزینه های درمانی دیگر با پزشک اهمیت دارد. این جراحی یک فرایند زمان بر و پیچیده است. در اغلب موارد، جهت برداشتن گره های لنفی یک برش بزرگ در میانه شکم ایجاد می شود. فرایند RPLND باید توسط جراحی انجام شود که این فرایند را به صورت متداول انجام می دهد. تجربه عامل مهمی در موفقیت این عمل می باشد.

عوارض برداشت گره های لنفی

جراحی برداشت گره های لنفی خلف صفاق یک جراحی بزرگ است. با اینکه احتمال بروز عوارض جانبی در این فرایند رایج نیست اما امکان آن وجود دارد.
در حدود 5 تا 10 درصد بیماران به مشکلات کوتاه مدت پس از جراحی مبتلا می شوند که از جمله آن ها می توان به عفونت یا انسداد روده اشاره کرد. رویکرد استاندارد برای این فرایند ایجاد یک برش بزرگ بر روی شکم است که جای زخم ایجاد کرده و التیام یافتن آن مدتی طول می کشد. تا مدتی پس از این فرایند توانایی برخاستن و راه رفتن فرد محدود خواهد بود. در جراحی لاپاراسکوپیک برش ها کوچک تر بوده و چنین مشکلی برای فرد به وجود نخواهد آمد. این نوع جراحی سبب ناتوانی جنسی نشده و فرد توانایی دستیابی به نعوظ و برقراری رابطه جنسی را خواهد داشت. با این حال، امکان آسیب به برخی اعصاب کنترل کننده انزال وجود دارد.

در صورت آسیب دیدن اعصاب، منی در هنگام انزال به طور کامل از میزراه خارج نشده و به سمت مثانه باز می گردد. به این وضعیت انزال معکوس یا پس گرد گفته شده و می تواند بچه دار شدن فرد را دشوار سازد.جراحان جهت حفظ عملکرد طبیعی انزال منی نوعی از جراحی بر گره های لنفی (پشت حفره شکم) را به وجود آورده اند. این عمل جراحی nerve sparing نام داشته و در آن اعصاب حفظ می شوند. در صورتی که این فرایند توسط پزشکان با تجربه انجام شود بسیار موفقیت آمیز خواهد بود.

سرطان بیضه معمولا مردان را صرف نظر از سن، در هنگام تلاش برای بچه دار شدن تحت تاثیر قرار می دهد. این مردان می توانند انجام جراحی nerve sparing و فریز کردن اسپرم را با پزشک خود در میان گذارند. در روش فریز کردن اسپرم، قبل از انجام فرایند جراحی مقداری از اسپرم های فرد ذخیره و منجمد می شوند. مردان مبتلا به سرطان بیضه اغلب تعداد اسپرم های طبیعی پایینی داشته و همین وضعیت گاهی می تواند جمع آوری یک نمونه اسپرم خوب را دشوار سازد.

جراحی لاپاراسکوپیک

در برخی موارد، جراح می تواند با ایجاد برش های پوستی بسیار کوچک بر روی شکم و به کار گیری یک لاپاراسکوپ (یا ابزار جراحی دیگر) گره های لنفی را خارج کند. لاپاراسکوپ یک لوله باریک و دارای دوربین در انتهای خود می باشد که مشاهده درون حفره شکم را برای پزشکان ممکن می سازد. در طول مدت این فرایند، دستان جراح در بدن بیمار وارد نمی شوند.

در جراحی لاپاراسکوپیک بیمار پس از بیهوش شدن به پهلوی خود برگردانده شده و چندین برش کوچک بر روی شکم او ایجاد می شود. لاپاراسکوپ و ابزار های جراحی جهت خارج کردن گره های لنفی از طریق برش ها وارد می شوند. پس از آن برش ها بخیه شده و بیمار به هوش می آید.

بیماران پس از این جراحی در مقایسه با جراحی های دیگر بسیار سریع تر بهبود یافته و زود تر راه رفتن را شروع می کنند. با انجام این فرایند بیمار درد کمتری را تحمل کرده و غذا خوردن را سریع تر آغاز می کند. به نظر می رسد که جراحی لاپاراسکوپیک برای بیماران بسیار راحت تر است اما پزشکان هنوز از ایمنی و موثر بودن این فرایند در مقایسه با جراحی باز اطمینان ندارند.

به دلیل این عدم اطمینان، هنگامی که سلول های سرطانی در گره های لنفی یافت می شوند، پزشکان پس از جراحی لاپاراسکوپیک دوره های شیمی درمانی را نیز پیشنهاد می دهند. این فرایند جهت بررسی سرطانی بودن گره های لنفی در بیمارانی استفاده می شود که به سطوح اولیه سرطان های غیر سمینوما ابتلا یافته اند. جراحی لاپارسکوپیک نیز همانند جراحی باز یک فرایند پیچیده است که تنها باید توسط جراحان بسیار با تجربه انجام شود.

خطرات و عوارض احتمالی جراحی

خطرات کوتاه مدت هر گونه جراحی شامل واکنش به ماده بیهوشی، خونریزی شدید، لخته خونی و عفونت ها می شود. اغلب مردان پس از این فرایند مقداری درد را تجربه کرده که در صورت نیاز با مصرف دارو های مسکن تسکین خواهد یافت.

سرطان عود کننده بیضه چیست؟

در صورتی که سرطان با درمان از بین رفته و دوباره بازگردد به آن سرطان عود کننده گفته می شود. این موارد در صورت بروز، در 2 سال اول پس از درمان بروز می دهند. به طور کلی، در صورت عود سرطان، بهترین تصمیم قبل از شروع درمان نظر خواهی از یک مرکز بسیار معتبر و با تجربه در زمینه سرطان های عود کننده بیضه می باشد.

درمان تومور های عود کننده سلول های زایا به درمان اولیه و محل بازگشت سرطان بستگی دارد. سرطان های عود کننده در گره های لنفی خلف صفاق (RPLND) را می توان با برداشتن این گره ها درمان کرد. البته این در صورتی است که تنها جراحی انجام شده در گذشته ارکیکتومی بوده و سرطان به صورت خفیف عود کرده باشد. بسته به نتایج جراحی، امکان توصیه به انجام شیمی درمانی وجود دارد.

در صورت عود سرطان در بسیاری از گره های لنفی خلف صفاق یا بروز سرطان در نواحی دیگری از بدن، معمولا انجام شیمی درمانی و یا جراحی توصیه می شود. در صورتی که سرطان پس از شیمی درمانی بازگشته و یا درمان تاثیر گذاری خود را از دست داده باشد، شیمی درمانی فرد با داروی دیگری انجام خواهد شد. از جمله این دارو ها می توان به سیس پلاتین، ایفوفسفامید، اتوپوساید، پکلیتاکسل یا وینبلاستین اشاره کرد. درمان سرطان های عود کننده بیضه پس از شیمی درمانی از نظر برخی پزشکان چندان موثر نیست. به همین دلیل برخی پزشکان شیمی درمانی شدید و پیوند سلول های بنیادی را پیشنهاد می دهند.

این رویکرد می تواند نسبت به شیمی درمانی استاندارد گزینه درمانی بهتری برای بیماری های عود کننده باشد. شرکت در آزمایش های بالینی روش های درمانی جدید نیز می تواند گزینه مناسبی برای انتخاب باشد.

انواع تومورهای بیضه

تومورهای بیضه بسته به نوع آنها درمانی متفاوت دارند.

 سِمینوما

 عمده‌ترین نوع سلولی است و از طریق شیمی‌درمانی و پرتودرمانی قابل‌ درمان است. در سِمینوما خفیف، نظارت فعال قابل ‌استفاده است اما ممکن است به شیمی‌درمانی و پرتودرمانی نیز نیاز باشد.

تومورهای غیر سِمینومایی

درمان از طریق مراقبت، عمل جراحی و شیمی‌درمانی صورت می‌گیرد. درمان همچنین بستگی به نوع سلول و میزان پیشرفت بیماری دارد. اورولوژیست با استفاده از تصویربرداری توسط اشعه ایکس و سی‌تی‌اسکن، میزان پیشرفت بیماری را مشخص می‌کند.

 سرطان بیضه پیشرفته

 ممکن است پزشک به دلیل پیشرفت سرطان، ناگزیر به برداشتن غدد لنفاوی موجود در حفره شکمی شود. در صورت پیشرفت بیماری، بیمار ممکن است مجبور به شیمی‌درمانی باشد. در برخی مواقع غدد باقی‌مانده پس از دوره شیمی‌درمانی از طریق عمل جراحی برداشته می‌شود.

آیا برداشتن یکی از بیضه ها در قدرت جنسی شما تاثیری دارد؟

برداشت یکی از بیضه‌ها تأثیری در قدرت جنسی و باروری ندارد، با این‌وجود امکان بروز هریک از موارد زیر وجود دارد:

✔ کاهش اندک تولید اسپرم

✔ تغییر در توانایی انزال

بیضه دیگر میتواند اسپرم کافی برای باروری را تولید کند. علاوه بر این نیز مصرف برخی داروها به انزال دوباره فرد کمک خواهد کرد و بسیاری از مردان پس از عمل جراحی، قادر به مقاربت دوباره خواهند بود.

دکتر حسین کرمی متخصص اورولوژی و پروستات در تهران

شما می توانید از طریق قسمت پرسش از دکتر سوالات خود را  مطرح نمایید.