آنتی بیوتیک برای عفونت پروستات

مصرف آنتی بیوتیک برای التهاب پروستات معمولا اولین قدم درمانی است. در زمان وجود التهاب های مربوط به عفونت باکتریال برای از بین بردن آن ها از آنتی بیوتیک استفاده می شود.

التهاب پروستات یا پروستاتیت که مردم به آن ورم پروستات نیز می گویند، یکی از بیماری های آزار دهنده است که در افراد میانسال دیده می شود. در این افراد معمولا ادرار به راحتی خارج نمی شود، درد کمر، درد بالای مثانه دیده می شود و یا افراد احساس می کنند ادرارشان تخلیه نمی شود.

پروستاتیت اغلب به علت آلوده شدن مجرا بر اثر بیماری های منتلقه از تماس های جنسی به وجود می آید. شایع ترین این بیماری ها سوزاک و کلامیدیا است. اولین توصیه ما به افراد رعایت بهداشت جنسی است که باعث پیشگیری از این بیماری می شود. دومین توصیه این است که در صورت مبتلا شدن به عفونت مجرا به پزشک مراجعه کنید.

بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت پروستات

آنتی بیوتیک برای التهاب پروستات

التهاب و عفونت پروستات به همه آنتی بیوتیک ها پاسخ نمی دهد. پروستات نسبت به آنتی بیوتیک دیر جذب است و فقط دو نوع آنتی بیوتیک برای التهاب پروستات موثر است. یکی از این دسته ها سولفونامید ها هستند که داروی کوتریموکسازول زیر مجموعه این دسته است که هر 12 ساعت باید بیمار مصرف کند. داروی دوم فلوئورکینولون ها هستند که در راس این ها سیپروفلوکساسین(500mg) است. این داروها باید تحت نظر پزشک استفاده شود زیرا در اکثر افراد مصرف بی رویه این داروها و یا مصرف ناقص آن ها منجر به عدم موفقیت در درمان التهاب پروستات می شود.

داروهای ضد التهاب مانند بروفن، ژلوفن، دیکنوفناک نیز در کنار این داروها می توانند موثر باشند. از طرف دیگر به افراد توصیه می شود در آب گرم بنشینند که بسیار کمک کننده است. بیماران از مصرف ادویه جات، قهوه، شکلات حاوی کافئین و چای پر رنگ اجتناب کنند و مایعات زیاد مصرف کنند.

گاهی اوقات نیز این آنتی بیوتیک ها در هنگام التهاب های غیر باکتریال هم استفاده می شوند تا از احتمال بوجود آمدن هر نوع عفونتی پیشگیری کنند. با این وجود با توجه به عوارض جانبی آن ها ، استفاده بی رویه از آنتی بیوتیک ها توصیه نمی شود.

بیمارهایی که دارای التهاب های شدید باکتریال هستند در معرض عفونت های شدید بوده و ممکن است نیاز به بستری در بیمارستان و آنتی بیوتیک های تزریقی داشته باشند.

کسانی که دارای التهاب های مزمن باکتریال می باشند هم نیازمند استفاده از آنتی بیوتیک های خوراکی به مدت چندین هفته هستند، با این وجود ممکن است علایم بیماری آن ها هر از گاهی عود بکند.

حتی بیمارانی که مبتلا به التهاب مزمن پروستات و یا سندرم درد مزمن لگن(CP/CPPS) هستند ، با وجود اینکه هیچ گونه عفونتی ندارند ولی به این دلیل که علایم آن ها شبیه به التهاب های باکتریال پروستات است ، برای درمان آن ها از آنتی بیوتیک ها استفاده می کنند. مشکل اصلی تجویز این گونه از آنتی بیوتیک ها در بیماری های CP/CPPS به این صورت است که این التهاب ها بوسیله باکتری ها ایجاد نشده اند و در نتیجه هیچ گونه آنتی بیوتیکی در آن ها تاثیر نخواهد داشت. ممکن است تشخیص علت اینگونه التهاب ها دشوار باشد و نیازمند معاینات همراه با دارو ها و درمان های مختلفی باشد. مانند درمان های سنتی ، فیزوتراپی و مکمل های دارویی.

عوارض جانبی آنتی بیوتیک ها

تعداد کمی از آنتی بیوتیک های شایع مانند سیپرو دارای عوارض جانبی خطرناکی هستند. در صورت امکان بهتر است از این گونه آنتی بیوتیک ها در دراز مدت استفاده نکرده و حدالامکان از روش های جایگزین استفاده نمود، مخصوصا زمانی که هیچ گونه باکتری مربوط به بیماری وجود ندارد. باید توجه داشت که علاوه بر عوارض جانبی ذکر شده ، استفاده بی رویه از این گونه دارو ها باعث مقاومت باکتری ها به آنتی بیوتیک ها می شود.

آنتی بوتیک ها باعث نابودی باکتری های مفید بدن نیز می شوند که این کار باعث عدم توانایی بدن در مقابله با باکتری های فرصت طلب و همچنین یکسری از بیماری های گوارشی خواهد شد. در هنگام مصرف آنتی بیوتیک ها ، استفاده از طیف گسترده ای از مکمل های غذایی و پروبیوتیک های طبیعی توصیه می شود. این پروبیوتیک ها در جایگزین کردن باکتری های مفید دستگاه گوارش که بوسیله آنتی بیوتیک ها از بین رفته اند موثر خواهند بود.

در مجموع باید گفت بهترین کار پیشگیری از ابتلا به این بیماری است که با رعایت نکات بهداشت جنسی ممکن می شود.  در صورت مشاهده هر گونه عفونت از مجرا به پزشک مراجعه کنید. در صورت مبتلا شدن نیز باید از لحاظ زمان و دوز مصرف تحت نظر پزشک باشید.

 دکتر حسین کرمی متخصص اورولوژی و پروستات در تهران

شما می توانید از طریق قسمت پرسش از دکتر سوالات خود را  مطرح نمایید.